11 September 2002

امروز هم بالاخره 11 سپتامبر شد


همه دنیا امروز چشمشان به اخبار و رسانه های اطلاع رسانی است که ببینند که چه خبری در مورد حمله تروریستی پارسال به امریکا منتشر میشود. در سالروزش در نیویورک همه جمع میشند و به دنبال ارباب بزرگ تمام کشور های متحد اروایی نیز باید "عزاداری" کنند. بیشتر از 3 هزار نفر فقط در عرض یک روز مرده اند برای همین این اتفاق بزرگ ترین حمله به حساب میاد.

امریکا در طول این یک سال نه تنها راه خودش را رفته است و به روش خودش عمل کرده است بلکه سیاست اتحاد ملی درون کشورش را هم تقویت کرده است. اگر از آنها بپرسند: چه مدرکی وجود دارد که آیا واقعا این اوساما بن لادن بود که در پشت این حمله تروریستی قرار داشت? جواب میدهند; ویدئو فیلم هایی بوده است که در آنها بن لادن سخن از میزان موفق بودن حملات می اورد هر چند اگر هرگز مستقیم بیان نمی کند که این او بوده است که دستور حمله را داده است. مدارک دیگری هم از خلبانان هواپیمای ربوده شده است که از ارتباط آنها با بن لادن خبر می دهد.
و سوال بعد " آیا کسی در طول این زمان محکوم شده است؟" نه!!" از بعد از 11 سپتامبر بیش از 1500 نفر در 70 کشور دنبا به جرم کمک به تروریست ها صلب آزادی شده اند.
چه نتایجی و تلفاتی از بمباران در افغانستان باقی است؟ بیش از 18 هزار بمب در این یک سال در سرتاسر افغانستان رها شده است و تعداد مردم کشته شده اش بین 3700 تا 5000 نفر میباشد افراد زیادی نیز به اسارت گروه های امریکا در آمده اند.
هیچ نیازی که سخن از محکوم بودن قضیه حمله از بتن نیست. مسلما در اکثر نقاط دنیا این سوالات مطرح شده است که عامل این حمله چه بوده است. چه دلیلی باعث شده است که "JUST" همین امریکا مورد حمله قرار بگیرد.
اینکه این حمله انهم به یک مرکز پر جمعیت یک انتفام است نشان دهنده زیرکی آنهاست ولی آیا حق قربانیان است که فدای سیاست های کشور ها بشوند؟

سوال من اینجا از همه کسانی که جریانات11 سپتامبر را در طول این یک سال مشاهده کردند این است که
آیا شما فکر میکنید اون کسانی که حمله کرده اند کار درستی کرده اند؟
آیا حق کشور امریکا است که دچار چنین حادثه ای بشود؟
آیا حق ملت امریکا بوده است که این چنین قربانی بدهد؟
آیا حق امریکا است که تصمیم بگیرد به کشور افغانستان حمله کند؟
آیا حق امریکا است که مردم شبیه مردم کشور خودش "بدون دفاع" را بمباران کند؟ به بهانه پیدا کردن محکوم ناشناخته خود!!
آیا شما از این که این اتفاق برای کشور امریکا افتاد ناراحتید یا خوشحال؟
آیا شما از این که این اتفاق برای کشور افغانستان افتاد ناراحتید یا خوشحال؟


در کشور ما سوئد هم همانند تمام کشور های اروپایی سیاست در مورد فضیه 11 سپتامبر یکی است. پارسال هم مثل همه جا آدم ها را مجبور به سکوت های چندین دقیقه ای به احترام و بزرگ داشت قربانیان این حادثه کردند. هر چند مرگ مرگ است ولیکن انگار هنوز خون امریکای رنگین تر از افغانی است.
ما هم در تمام مدارس ادارات و خیابان ها مجبور به این سکوت شدیم. پارسال هم در مدرسه خواهرم نیز 3 دقیقه سکوت برقرار بود. خواهر من و دوستانش هم بعد از شروع حملات امریکا و بمباران افغانستان اعلامیه ای را نوشته و کپی کرده بودند و در مدرسه پخش کرده بودند و در آن تمام شاگردان و معلمین را به اجتماع در سالن اجتماعات دعوت کرده بودند تا برای قربانیان افغانی 3 دقیقه سکوت داشته باشند. سکوتی هم ازرش با امریکایی ها.
واکنش جمع شدن تمام مدیران و مسئولین ولی از ترس بود که می خواستند مانع این سکوت دفتر یاد بود نویسی شمع روشن کردن و ... شوند. نتیجه تمام اعتراضات از سوی همگان تنها یک جواب بود:
ما نمی توانیم بر خلاف همه کشور های اروپایی و سوئد برای خودمان سیاست انتخاب کنیم!!!

من از همه شما که این مطلب را خواندید در خواست می کنم نظر عقاید و جواب های خودتون رو در مورد این جریان 11 سپتامبر نتایج اون و به خصوص سوالات من بنویسید

نظر خودم این است:
"من یکی از هزاران مخالف سیایت های غلط امریکا هستم. انقدر دولت مردان امریکایی زیرک هستند که باید بهشون تبریک گفت که چه موفقیت آمیز ملت خودشون رو گول می زنند و تمام امکان تفکر رو ازشون می گیرند.
من هرگز موافق حمله امریکا به افغانستان نبودم و هیچ حقی برای عمل اونها قائل نمی شم.
در نهایت هم بیان می کنم که خیلی خوشحالم که کسی یا کسانی پیدا شدند که یکبار هم شده به امریکایی ها بفهمونند کشتار چه مزه ای دارد. این که موفق شدند یک دنیا رو بهم بزنند; در ازای تمام سالهای شکنجه دیدنشون توسط تنها و تنها امریکا...

چرا امریکا حق کشتن سایرین را دارد ولی سایرین خیر ؟؟؟

0 comments:

Post a Comment