یک کلمه از آقای عاقل بشنوید .:.


نوشته ای از سلمان عزیز که واقعا همه نوشته هاش رو خوندم و ازشون لذت بردم، در مورد فیلم سیصد 300 و کارهایی که تعدادی از دوستان وبلاگی در اعتراض به فیلم انجام می دند

خوب هست که نظرش با توضیح کافی هست، خوب هست کمی چشم هامون رو باز کنیم، به همین داد و بیداد های هفته ای که گذشت در کشور خودمون نگاه کنیم، به دنیای بیرون از این دایره بسته که چشم اندازی به آنسوی دریاچه و ساحل اش نیست بیاندازیم.

ما که در ایران نیستم و شما که در ایران هستید، چرا بایست خودمان به خودمان دروغ بگوییم؟ کدام شرم بیشتر است ؟ شرم از گذشته یا شرم از آینده ای که نمی سازیم؟ آینده تنها راه حل خلاص شدن از سرافکندگی های نسل ایرانی است. ولی من هرچقدر هم خوشبینانه فکر کنم، باور نمی کنم نصب ایرانی از صد ها سال پیش تا صدها سال آینده ، با وجود همه ادا ها و خودبزرگ بینی های فرهنگ و ریشه خود، توان مقایسه خود با جوامع پیشرفته و ثابت غرب را داشته باشد
...

تنها بایست تلاش کرد، تلاشی که تک تک ما در پله کان شخصی انجام می دهیم، شاید ، و بایست فقط گفت شاید، روزی باعث سرفرازی و نه سرافکندگی از نام و آوازه ایرانی ما شود