ببینید..
یک مساله اینجا مطرح است

به کی و چی اهمیت بدهیم.
من که یادمه اون اوایل اصلا خطاب به کسی نوشته هام رو نمی نوشتم. طوری مینوشتم انگار برای خودم مینویسم و بس.
همه باید آینه ای روبروی خودشون داشته باشند

میخوام 1 بلاگ رو که خودم هیچ وقت به طور مرتب نخوندمشون معرفی کنم.
یکی خانوم بانو اردیبهشت که اون رو هم گه گاهی میخوندم.. ولی کمی بیشتر تو نخش رفتم دیدم عجب موجودیه واسه خودش.


خلاصه اگر تا به حال ابهامی بود که من شب های امتحان چه غلتی میکنم بر همگان آشکارا شد !
یاد بگیر بچه!!

زکی ! همین جوری که آدم دکتر مهندش نمیشه ! اینجوری راستش آدم پشگل هم نمیشه !