:: saat 05 sobhe, man omadam khone shila. ba ham chayi o non panir khordim. editor farsi nis hal farsi typ ham nist.

ولي مينويسم.
قرار بود يه متن خوشگل براي تبريک سال نو بنويسم.ولي اينقدره اين نيکو هولم کرد عصري موقع رفتن که نشد.

سال ۲۰۰۴ هم اومد.
مبارک باشه.
بقيه حرف هام بماند پيش خودم.
تنها ميتونم بگم سال پيش يکی از اون عدد هايي بود که هرگز فراموش نميشه.
خيلي سخت بود.خيلي هم هيجان داشت. درد داشت.تنهايي داشت.عاشقي داشت.غصه داشت. ولي از همه مهم تر برام بهترين هديه رو داشت.
علاوه بر همه آدم هاي جديدي که شناختم در طول اين يکسال دو نفر هستند که علاوه بر شناختن به من انرژي دادند و صد البته گرفتند!! ولي نوش جونشون. خيلي برام عزيزند. و خاري بر چشمشون دنياي من رو هم تيره ميکنه.

هميشه سال که نو ميشه من با خودم خيلي برنامه ها رو مرور ميکنم. سال به سال تاثير و اهميت حتي اين سال ميلادي هم بيشتر از سال نو ايراني ميشه.هرچند الان ۶ تا عيد و بهار رسيده و من توي خاک خودم نبودم.اما چاره اي نيست. روزي ميدونم اين دوري هم به اتمام ميرسه.

به نظر من اهميت سال ميلادي همون قدر هست که آغاز بهار و نوروز ايران..و مسلمه که دلبستگي خيلي از ما به عيد و اون حال و هوا ساليان سال توي کريسمس و درختاي رنگ وارنگ زمستونيش پيدا نميشه.ولي من خوشحالم که هرسال بيشتر از سال قبل از اين آغاز زمستوني لذت ميبرم و با شادي همه من هم يکسال شادم.

امشب هم تا صبح بيدار بودم..براي همه هم آرزو سلامتي کردم. اين يک هفته هربار نوشته اي و يا اخباري در مورد بم ديدم نتونستم مانع اين بشم که همه وجودم پر از انزجار بشه.. تنفر و کينه. اما..
تنها روح همه اين انسانهاي بيگناه شاد..حتي در اين روز که نيمي از همه آدم هاي دنيا در حال شادي و سرورند..و نيمي ديگر...

براي همه دوستاي ايراني جيگلم هم که امسال سال هاي اولي هست که دارند تجربه غربت آميخته با فشفشه و نوربارون رو ميکنند آرزوي موفقيت بيش از پیش دارم که ميدونم راه سختي در سر راه هموون هست.

بوس مخصوص از ستکهلم نسبتا گرم.
ساعت ۰۵و۳۰ صبح اول ژانويه ۲۰۰۴ ميلادي.

بشه کوچولوها فوضولی نکنن لطفا

Happy New 2004 ;)